Unia Europejska

foto Piotr Ślipiński

Wyngaard G. A., Hołyńska M., Schulte J. A. II. 2010. Phylogeny of the freshwater copepod Mesocyclops (Crustacea: Cyclopidae) based on combined molecular and morphological data, with notes on biogeography. Molecular Phylogenetics and Evolution 55: 753–764.

 

W analizach ewolucji słodkowodnego, pantropikalnego rodzaju Mesocyclops, łączono cechy molekularne i morfologiczne lub przeprowadzano analizy rozłączne. W analizie “łączonej” gatunki Starego Świata tworzą grupę monofiletyczną, a przedstawiciele Nowego Świata grupę parafiletyczną. Topologia ta różni się od wyników wcześniejszych analiz morfologicznych. Testy typu ‘constraint’, zastosowane do porównania poziomu wsparcia dla trzech alternatywnych hipotez filogenetycznych z poprzednich analiz morfologicznych, poparły topologię analizy łączonej (= monofilię gatunków Starego Świata).

 

Iwan D. 2010. Pedinini, Platynotina (Insecta, Coleoptera, Tenebrionidae). Collection Faune de Madagascar, Vol. 93, IRD, QUAE MNHN, Paris et Montpellier, 178 pp.

 

Zaprezentowano wyniki badań taksonomicznych malgaskich chrząszczy z podplemienia Platynotina. Hipoteza o filogenezie tej grupy zakłada 3 monofiletyczne gałęzie: pierwsza skupia rodzaje Zidalus Mulsant et Rey i Anchophthalmops Koch, druga endemiczny rodzaj Lechius Iwan, a trzecia endemiczną grupę 8 rodzajów "melanocratoid". Ogółem Platynotina Madagaskaru liczy 37 gatunków należących do 11 rodzajów. Przedstawiono opisy osobników dorosłych oraz znanych postaci młodocianych. Omówiono bardzo rzadkie zjawisko żyworodności zachodzące u chrząszczy opracowanej grupy.

 

Tomaszewska W. 2010. Rhyzobius Stephens, 1829 (Coleoptera, Coccinellidae), a revision of the world species. Fauna Mundi, Vol. 2, Natura optima dux Foundation, Warszawa, 475 pp.

 

Monograficzne studium gatunków, drapieżnych biedronek z rodzaju Rhyzobius. Niektóre z nich, w różnych częściach świata oddają nieocenione usługi w walce biologicznej z roślinożernymi pluskwiakami. Opracowanie obejmuje rewizję systematyczną wszystkich gatunków, nazewnictwo i synonimikę; zestawienie danych biologicznych i zoogeograficznych; zawiera bogato ilustrowane redyskrypcje znanych oraz opisy nowych dla nauki gatunków (w sumie 104 gatunki w tym 42 nowe). Opracowanie stanowi podstawę do badań nad filogenezą plemienia Coccidulini.

 

Iwan D., Kubisz D., Tykarski P. 2012. Coleoptera Poloniae: Tenebrionoidea (Tenebrionidae, Boridae). Critical checklist, distribution in Poland and meta-analysis. University od Warsaw – Faculty of Biology, Natura optima dux Foundation, Warszawa, 480 pp.

Książka zawiera podsumowanie dotyczące występowania w Polsce chrząszczy należących do rodzin: Tenebrionidae i Boridae. Potwierdzona została obecność jednego gatunku należącego do Boridae oraz 73 gatunków należących do Tenebrionidae, 28 gatunków uznano za błędnie wykazane lub wymagające potwierdzenia. Zamieszczono zweryfikowane dane nomenklatoryczne dotyczące wszystkich omawianych taksonów. Dane dotyczące rozmieszczenia zostały opracowane na podstawie własnych badań oraz danych literaturowych, wraz z lokalizacjami podano koordynaty UTM (10 x 10 km) i mapy występowania. Dokonano metaanalizy umożliwiającej przedstawienie syntetycznych wyników dotyczących intensywności badań faunistycznych oraz występowania gatunków w poszczególnych częściach Polski z uwzględnieniem czynnika czasu. Publikacja stanowi podstawę uruchomienia bazy danych o chrząszczach występujących w Polsce – Coleoptera Poloniae